Bayramın birinci günü, camilerde bayram namazı kılınır. Namazdan sonra cemaat kendi arasında bayramlaşırken, bazı bölgelerde gruplar halinde mezarlık ziyaretine gidilerek dua edilir. Ramazan ayında her sabah ezanıyla başlayan oruç niyeti bayramla birlikte sona ermiştir. Bayramda kurulan kahvaltı sofrasında bir an tereddüt edilir, bir ay boyunca kendine hakim olan nefs, nefis bir kahvaltı sofrasında duraklar. Ve alınan ilk lokma ile artık bayram başlamıştır.

Aile ile bir araya gelinen kahvaltı sofralarının ardından, büyüklerin eli öpülür, küçüklere çeşitli hediyeler verilir. Ramazan ayında her gece bizi sahura uyandıran ve bayramın ilk günü yine davul çalarak kapımıza gelen Ramazan davulcusunun bahşişini vermek de gelenekler arasındadır. Çocuklar, özellikle köylerde yaşayanlar, ellerine aldıkları poşetlerle komşu ve akrabalarının kapılarını çalarak, şeker ve çikolata toplama yarışına girer. En çok şeker toplayan gururla arkadaşlarına gösterir poşetini. Kalabalık evler, ziyaret edilen komşu ve akrabalar en çok çocukları mutlu eder. Bayramlar çocukluktur, anılarımızın bir köşesinde bayramların yeri ayrıdır. O günleri hasret ve özlemle anarken, kendi çocuklarımızın da bayram anılarının eski bayramlarımız gibi olmasını dileriz hep…